Omhuizen
Je hoeft niet altijd weg, na de werkdag of op een vrije dag lekker in je eigen omgeving. Lekker thuis, Omhuizen!
’s Winters zit je niet gauw in de kou buiten, maar zoals vandaag een keer lekker binnen achter glas. Heb je een goed gevuld vogelhuisje dan is er altijd wel wat te zien, zoals een koolmeesje dat (samen met een roodborstje en huismus) dat lekker komt snoepen, of badderen in de waterbak.
Ze zijn de grootse mezensoort circa 14 centimeter groot en van gemiddeld 17 gram. De koolmees heeft een zwarte kruin, witte wangvlekken, een gele borst en daarop overlangs een zwarte band. Mannetjes zijn te herkennen aan de duidelijk bredere zwarte band, maar ook aan de grotere hoeveelheid zwart tussen de poten en meer glans op de kop. Het juveniel is valer gekleurd en mist de zwarte streep, deze verschijnt in het najaar. De roep van de koolmees klinkt als péh-puuh wat vergelijkbaar is met de sirene van een politieauto. De zang is een hoog si si sirrr en lijkt iets zachter dan die van de pimpelmees. De vlucht van de koolmees is meestal gelijk aan die van andere mezen. In grote bogen vliegt de koolmees door de lucht, afwisselend wordt met de vleugels geslagen en gezweefd.
Koolmezen leven in bosrijke gebieden, maar ze zijn ook heel vaak te zien in tuinen met veel groene voorzieningen. Ze zijn niet schuw en eten soms pinda’s uit de hand. De gemiddelde leeftijd van een koolmees in goede levensomstandigheden bedraagt ongeveer 10 jaar.
Koolmezen zijn uitzonderlijk baldadig maar ook nuttige dieren voor liefhebbers van fruitbomen en grote fruitgewassen. Vele koolmezen zullen namelijk vruchten en bladeren aan gewassen doorzeven om rupsen op te pikken. Ze kunnen grote aantallen rupsen wegvangen op een biologische manier maar dit gaat natuurlijk wel ten koste van de vruchten en bladeren die op hun beurt ook weer erg belangrijk zijn voor de oogst en de plant.
Maar daar sta je allemaal niet bij stil als je ze gewoon lekker in de tuin bewondert.
