Zwerven
Ben je klaar met je werk en is thuis alles in orde, dan zwerf je lekker wat rond op je ouwe fiets, je haalt die oude stormtent van de vliering of je gaat naar je ouwe stalen boot in de haven, of anders, je wagen, de trein, of de veerboot.
Maar zo nu en dan ga je toch verder….
Na het ontbijt in een hotelletje in Osnabrück op een zondagmorgen reden wij voor wij naar huis gingen nog even naar Tecklenburg, dat is nog echt zo cliché Duits als Volendam cliché Nederlands is. Genoten hoog in de binnenstad even van het uitzicht, hoor je ineens even verderop zo’n blaaskapel. Even naar toe, is altijd wel even leuk (niet te lang natuurlijk). Waar let je dan op? Zo’n orkest bestaat uit een behoorlijk aantal wat jongere mannen, een oudere dirigent en stond er nog een hele oude tamboerijn te slaan. Dan ga ik daar meteen over nadenken… zo van speelde 50 jaar geleden waarschijnlijk gewoon trompet of sax bij het orkest, maar kwam op leeftijd en ging noten missen, maar kon geen afscheid nemen, zegt de dirigent op een goeie dag, “volgens mij ben jij ook een geweldige tamboerijnspeler”. Zo hoeven ze deze oldtimer toch niet zijn hobby af te nemen.
