Zwerven
Ben je klaar met je werk en is thuis alles in orde, dan zwerf je lekker wat rond op je ouwe fiets, je haalt die oude stormtent van de vliering of je gaat naar je ouwe stalen boot in de haven, of anders, je wagen, de trein, of de veerboot.
Ieder jaar varen wij er wel eens naar toe, kolk de Streng in het Zwarte Water tussen Zwolle en Hasselt, direct na de monding van de Vecht nabij de buurtschappen Holten en Genne.
Het leukst is het er (althans vinden wij) vroeg en laat in het seizoen. In het hoogseizoen bij mooi weer is het er erg druk en trekt het vaak een luidruchtiger kliekjes vormende groep. Deze plek is juist het leukst als je er alleen of met slechts enkele boten ligt.
Voor 1 juni is deze plek (reservaat, kievitsbloemen bloeien dan) afgesloten.
Lig je er in alle rust, dan scheren ’s avonds de zwarte sterns over de kolk en er zij in het gebied rond de kolk vele ganzen, onder andere de grauwe gans.
De grauwe gans (Anser anser) is de in Nederland meest voorkomende gans. Alle ganzen behoren samen met de eenden en zwanen tot de familie Anatidae. Tijdens de vogeltrek vliegen grauwe ganzen in een V-vorm, waarbij ze het bekende schor klinkende gak-gak roepen.
De grauwe gans heeft roze poten en heeft zwarte vlekjes op de buik. De kop is lichtgrijs, de voorvleugel is grijswit. De snavel kan roze (oostelijke ondersoort, Anser anser rubirostris) of oranje (westelijke ondersoort, Anser anser anser) zijn. Het is een herbivoor.
Sommige vogels trekken weg, sommige blijven in het broedgebied en in Nederland komen ’s winters grauwe ganzen uit Noord-Europa. De lichaamslengte bedraagt 75 tot 90 cm en het gewicht 3 tot 4 kg.
Tijdens de rui waarin de gans niet vliegen kan, zoekt de gans een goed heenkomen in rietlanden. Ze kunnen dan zo veel (wortelstokken van) riet eten dat verlanding wordt tegengegaan.
De tamme variant van de gans is normaal gesproken geheel wit. Ganzen worden gehouden voor de gezelligheid, voor bewaking, voor de sier, om hun eieren en vlees. Het vlees is rood en lijkt op biefstuk. De afgelopen decennia hebben veel boeren hun ganzen laten verwilderen, met als gevolg dat men nu in het wild witte en grijsbruine varianten door elkaar aantreft. De aantallen van deze ‘soepganzen’ zijn gemiddeld 3% van de totale aantallen waargenomen grauwe ganzen.
Rond 1910 is de grauwe gans als broedvogel in de Benelux uitgestorven. Alleen overwinterden er in Nederland grauwe ganzen uit Noordwest Europa. Tussen 1910 tot 1950 waren er alleen incidenteel broedgevallen in Friesland. Rond 1950 kwam hij terug met de ontwikkeling van de IJsselmeerpolders, waar de vogel broedde rietmoerassen. Het broedgebied breidde zich weer uit en in 2005 waren er al weer 25.000 broedparen. De aantallen overwinterende grauwe ganzen zijn ook spectaculair gestegen. Het gemiddelde aantal overwinteraars in 2000 was 50.000 exemplaren, in het seizoen 2009/10 naderde dit gemiddelde de 200.000. In november 2010 lag het maximum aantal aanwezige wintergasten rond de 487.000.
