Zwerven
Ben je klaar met je werk en is thuis alles in orde, dan zwerf je lekker wat rond op je ouwe fiets, je haalt die oude stormtent van de vliering of je gaat naar je ouwe stalen boot in de haven, of anders, je wagen, de trein, of de veerboot.
Maar zo nu en dan ga je toch verder….
In de dagen dat wij bij Santa Fé verbleven, bezochten wij ook Bandelier National Monument bij Los Alomos. Wij hebben er de overblijfselen van oude indianenwoningen bekeken. Het park bestaat uit twee delen, de druk bezochte Frijoles Canyon Area en de veel minder bekende Tsankawi Section.
Op de hellingen van de Jemez Mountains komen veel hoogteverschillen voor. Dit veroorzaakt grote verschillen in temperatuur, sneeuwval enzo, en daardoor kent dit betrekkelijk klein gebied een grote variëteit aan flora en fauna. De diversiteit aan planten en dieren, en de constante aanwezigheid van stromend water, zorgden ervoor dat de oude volkeren hier een goede kans hadden om te overleven.
De eerste mensen zo’n 10.000 jaar geleden waren nomaden die hier rondtrokken. De eerste permanente bewoning dateert uit de 12e eeuw, een Pueblo volk is toen begonnen met de aanleg van woningen. Eerst bouwden zij vooral pithouses, ondergrondse ruimtes. Later werden er ook bovengrondse stenen woningen gebouwd. Het materiaal daarvoor was afkomstig van de rotswanden van Frijoles Canyon; zacht vulkanisch as, waarin door wind en regen makkelijk gaten ontstaan. Met gereedschappen werden deze gaten groter gemaakt, en de stenen woningen werden direct onder deze plekken gebouwd.
Deze Ancestral Puebloans leefden van landbouw, ze verbouwden mais, bonen en moessoorten. Hun voedsel werd aangevuld door de jacht op herten en kleine dieren. Zij waren zeer bedreven in het weven van kleding en dekens, en ze maakten allerlei soorten gereedschappen zoals messen, bijlen en hamers. Er werd ook handel gedreven met andere stammen.
Archeologen hebben in het park Bandelier National Monument (niet gelijktijdig) meer dan 3.000 plekken ontdekt waar mensen hebben gewoond. Halverwege de 13e eeuw bestonden de grootste dorpen uit ongeveer 40 kamers, daarna groeiden sommige gemeenschappen uit tot meer dan 600 kamers. Vanaf de tweede helft van de 15e eeuw trokken steeds meer gezinnen weg, voornamelijk naar dorpen rondom de Rio Grande. Halverwege de 17e eeuw kwamen er nieuwe bewoners, dit keer waren het Spaanse kolonisten die zich in Frijoles Canyon vestigden.
Het park heeft een oppervlakte van 136 km², maar slechts een klein deel daarvan is met de auto bereikbaar. De enige weg in het park begint aan State Route 4, en eindigt 3 mijl verder bij het Visitor Center. In het park zijn wel veel wandelpaden aangelegd, met een totale lengte van 70 mijl. 