Zwerven
Klaar met je werk en thuis alles in orde, dan zwerf je lekker wat rond op je ouwe fiets, je haalt die oude tent van de vliering of je gaat naar je ouwe boot in de haven, of anders, je wagen, trein, veerboot, er op uit!
Jaren geleden, samen aan het zwerven met de trein. Wij hadden een hele grote weekendtas mee en een rugzak. Daarin een hele kampeeruitrusting en via Maastricht in Limburg en Luik trokken wij naar de Ardennen. Wij bezochten zowel België als Luxemburg in deze kampeervakantie.
De eerste stop was in het Waalse dorpje Grand Halleux. Met de trein waren wij er al voorbij gereden. Vanuit Vielsalm met de bus gingen wij naar dit dorpje. Wij zetten ons tentje op aan het snelstromende riviertje de Salm op de camping.
In dit mooie gebied gebruikte wij het in de dorpssupermarkt gekochte blik ravioli, om de tentharingen in de harde bodem te slaan en op het blikje champignons stond kampernoelies, ja mooi drietalig land dat België.
Het was in een natte juni in de jaren 90. De eerste nacht schrokken wij wakker, want midden in de nacht denderde er elke nacht een lawaaierig goederentrein enkel meters achter de rivier over het spoor voorbij, maar dat lawaai went snel. sneller dan het natte weer. Latere nachten sliepen wij er doorheen.
Op een avond dachten wij wij gaan naar het dorpscafé, daar is het droger, dan in ons kleine tentje. Het was er gezellig en druk en iedereen sprak er Frans. De plaatselijke bewoners verder geen enkele andere taal. Dit dus enkele tientallen kilometers van de Nederlandse en tien kilometer van de Duitse taalgrens. Maar ja ik had 2 jaar Frans op de MAVO gehad, maar mijn vriendin sprak geen Frans. Toch sprak men honderd uit tegen ons. Ja het was gezellig. Vooral een man type eeuwige vrijgezel vond het fijn met ons te praten. Ik deed erg mijn best in steenkolen Frans en vroeg hem vaak nog eens wat hij zei.
Op een gegeven moment dacht deze man waarschijnlijk, ‘hij begrijpt er niets van’ en ging toen vooral tegen mijn vriending praten. Zijn antwoordde op elke verhaal van hem oui, oui, waarmee hij het idee had, zij is een goede gesprekspartner en begrijpt alles tenminste.
Later kwam er gelukkig ook nog een Italiaan het café bezoeken, die zowel Nederlands, Frans als Duits sprak, waardoor er weer een echt gesprek ontstond.
Ja beregezellig. Na een kleine week in dit dorpje en de omliggende plekken en omgeving te hebben verkend. vertrokken wij richting Kautenbach in Luxemburg. Hopend op beter weer…